Սյուռ է, երբ Հայաստանը ներկայացնող չեմպիոններին գնում են մրցումների ժամանակ «ոգևորելու» քաղաքական (և ոչ միայն քաղաքական) լուզեռները, անձնական հաճույքների և ինչ-որ վարկանիշ ձեռք բերելու համար պետական բյուջեն մսխող, պետությունը կործանող պատուհասները:
Հ.Գ. Մի առիթով Արցախյան առաջին պատերազմում հաղթած գեներալի հարցրեցի, թե ի՞նչ են զգում, երբ գերագույն հրամանատարը դավաճան-կապիտուլյանտ-պարտված քաղաքական գործիչ է, իսկ բանակն էլ ղեկավարում է սպայի կոչումը պղծած, բանակի հետ կապ չունեցող մեկը: Գլուխը կախեց, լռեց:
Արսեն Ջուլֆալակյան